Ta piękna miłość

Ta piękna miłość...

Historię tej miłości możnaby strawestować tytułem piwnicznej piosenki - Ta nasza młodość, ten szczęsny czas… Krzysztof Kamil Baczyński, jego narzeczona, żona Barbara (Drapczyńska)… I ten straszny czas. To trwało dwa lata. W okupowanej Warszawie. Wbrew temu okrutnemu czasowi, wbrew niechęci najbliżej osoby, czyli matki Krzysztofa. Wbrew wszelkim przeciwieństwom. - Narzeczeństwo, ślub, wiersze… Siła tego uczucia, wzajemność fascynacji, nie wymaga komentarza. Krzysztof zginął z początkiem Powstania w sierpniu 44, Barbara we wrześniu. Prawdopodobnie nie dowiedziała się, że Krzysztof zginął. Krzysztof nie dowiedział się, że był już ojcem Ich dziecka…

Krzysztof Kamil Baczyński 1921 - 1944
Biała magia

Stojąc przed lustrem ciszy
Barbara z rękami u włosów
nalewa w szklane ciało
srebrne kropelki głosu.

I wtedy jak dzban- światłem
zapełnia się i szkląca
przejmuje w siebie gwiazdy
i biały pył miesiąca.

Przez ciała drżący pryzmat
w muzyce białych iskier
łasice się prześlizną
jak snu puszyste listki.

Oszronią się w nim niedźwiedzie,
jasne od gwiazd polarnych,
i myszy się strumień przewiezie
płynąc lawina gwarną.

Aż napełniona mlecznie,
w sen się powoli zapadnie,
a czas melodyjnie osiądzie
kaskadą blasku na dnie.

Więc ma Barbara srebrne ciało.
W nim pręży się miękko
biała łasica milczenia
pod niewidzialną ręką

/ 4. I. 1942 r. w nocy/